Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. At hoc in eo M. Quid de Platone aut de Democrito loquar. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit. Utilitatis causa amicitia est quaesita.
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem. Im ruinas videres. Non autem hoc, igitur. Audio equidem philosophi vocem, Epicure.
Sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.
Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Age, inquies, ista parva sunt. Ad eos igitur converte te, quaeso. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis. Ad eos igitur convert te, quaeso. Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Age, inquies, ista parva sunt. Ad eos igitur converte te, quaeso. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.